woensdag, mei 31, 2006

voorvaders





Ook Harlekijn heeft zijn voorvaders. Persoonlijk hebben we (ik toch niet) ze niet gekend maar we komen ze wel elke week tegen. Vanop hun vast plaatsje nemen ze de absenties op. De ene een beetje strenger dan de andere. Maar allemaal hebben ze dezelfde gedreven fonkel in de ogen om de schone taal van het toneel naar de menschen te brengen.

Een taal die toen wellicht anders klonk dan vandaag.

"Zijn of niet zijn, daar gaat het om. Of nog beter: leven of niet leven daar gaat het om.
Is het eervoller om in je hoofd die voortdurende aanvallen van het nietsontziende lot te verdragen of de wapens op te nemen tegen de zee van moeilijkheden en er al vechtend een einde aan te maken? Doodgaan, slapen. Meer niet; te weten dat die slaap die duizend aangeboren angsten die in je lichaam huizen, verjaagt. Het zou een welkom einde zijn. Doodgaan, gaan slapen, slapen, wie weet dromen? Daar zit het probleem, want wat wij in die doodslaap, vrij van aardse onrust, kunnen dromen, doet ons aarzelen. Die twijfel is er de oorzaak van dat deze rampspoed nooit zal ophouden. Want wie verdraagt de martelingen van de wereld, de dwang van de dictator, de verachting van de rijken, het verdriet om een verloren liefde, de gerechtelijke dwaling, de ambtelijke willekeur en de trap na voor zelfs de kleinste goede daad, als hij zichzelf daarvan kon verlossen met één dolkstoot? Wie zou in pijn en ellende willen leven, als niet de angst voor dat wat na onze dood komt, dat onontdekte land, waaruit geen reiziger ooit terugkeert, onze wil verlamt en ons nog liever dit vertrouwde lot doet dragen dan vluchten naar iets dat ons onbekend is? Zo maakt het denken lafaards van ons allemaal en verziekt de somberheid de vastberadenheid en verzanden de ondernemingen door dit gepeins in loze woorden."

Toch anders dan: "Mijn broek !! Mijn broek !! Waar is mijn broek."


zondag, mei 28, 2006

Hans Teeuwen

Wie vorige donderdag op ned 3 de show van Hans Teeuwen heeft gezien beseft dat we in Vlaanderen nog een tijdje moeten wachten op dergelijk talent. Er is talent in Vlaanderen. Zeker en vast. Maar aan snedigheid, gitzwarte humor, zwartgallig sarcame en lef ontbreekt het meestal.
Theo Maassen en Hans Teeuwen behoren voor mij tot de absolute top in het genre van stand-up/conferancier/one-man-show in de lage landen.
De show van donderdag was het debuut van Teeuwen. Het debuut van 12 jaar geleden. Toen zaten wij hier nog te lachen met Jaques Vermeire en Geert Hoste.
Onvergetelijk waren: roodkapje en de jonge turken, speech van de werkende mens, de bijbel - verkorte versie en de monoloog van 10 minuten over niets.
Een collega liet weten dat Theeuwen meer in instelling verblijft dan in zijn eigen pandje. Misschien moeten we maar es wat meer in Geel gaan prospecteren.
Zalig zijn de gekken en de zotten die op een podium durven staan.

zaterdag, mei 27, 2006

even naar buiten

Weg van regen en wind. De auto in en 12 uur later ben je in het noorden van Spanje.
Is het er beter? De zon schijnt er, het is er overdag 24°, cava kost er 7€, je kan er blijven eten en drinken, mensen lachen omdat je er kan blijven eten en drinken en dat de cava er maar 7€ kost, loslopende gekken met geweren heb ik er niet gezien, geld wordt daar beter gespendeerd .. aan cava en eten (bijvoobeeld), Figueras voor de kunst, Gerona voor antiek, Vic voor nostalgie, Sitges voor de heren, Barcelona voor iedereen, een zacht taaltje dat mijmert naar frans-spaanse voorvaderen die voor de grap een nieuw taaltje uitvonden, smaakvol design, sfeer, plezier, jeugd, kunst, muziek, licht, stijl, topgastronomie, ga maar door ga maar door.

Is het er beter?
Ik ben net terug.

Werd zeiknat toen ik vanmorgen uit mijn wagen stapte en naar kantoor liep (dat maar 15 meter van mijn parkingplaatsje verwijderd was). Een camion vol e-mails met nutteloos gewauwel, collega's die zich afvroegen of ik nu de laatste uren ergens naar toe was geweest.. of was het gewoon een lange plaspauze,

witte-stille mars waar volgende week niemand meer over praat - het verdriet zal enkel aan de nabestaande blijven plakken, Joe is al ver weg, Joe had na zijn examen de trein kunnen pakken en met zijn maten op een strandje hier 12 uur vandaan goedkope cava kunnen drinken terwijl een blank en een zwart meisje een beetje verderop een zandkasteel (luchkasteel) bouwden. Pa, ma, broer en zus zouden vlakbij eten tot ze niet meer konden en gelukkig de zon zien onder gaan.

Zon, kom terug, geef ons warmte, de één heeft het meer nodig dan de ander, straal, straal, vlug voor het weer te laat is en .. Frank, alstublieft, lieg es voor één keer, zeg dat het morgen bbq-weer is dat we naar buiten moeten lopen om mekaar vast te pakken .. ik zal het je vergeven.

dinsdag, mei 23, 2006

teamspirit

Teamspirit; klinkt als een modewoord waar iedereen de mond van vol heeft; klinkt als een houvast om menig avondjes samen door te brengen; klinkt als een excuus om voor elkaar in de bres te springen, klinkt als een groep basketters die samen onder de douche staan, klinkt als een ploeg die er weeral eens voor gaan om en watou samen te spelen, klinkt als oververmoeide mensen die misschien wat overgeêngageerd zijn klinkt als vohouden en nooit opgeven, klinkt als binnenpretjes die anderen niet begrijpen, klinkt als slappe lach, klinkt als elkaar missen als er iemand niet aanwezig is, klinkt als zuchten en blazen, klinkt als een web-blog onderhouden, klinkt als ... ... ... ons ?

donderdag, mei 18, 2006

Trein 2

al eens op een trein gezeten ... 's avonds na een lange werkdag? voel even mee.
moe... hondsmoe
zowel kop als lijf
fris gewassen? da's precies heel lang geleden.
blijkbaar ben ik bijlange niet de enige.
daar zijn dezelfde tijdschriften, boeken, cursussen.
ha... dezelfde gezichten.
dezelfde schaarse vrije plaatskes.
tijdschriften, boeken, cursussen blijven onaangeroerd op de schoot.
hoofden deinen van links naar rechts.
verlegen lachje
neen ik was gewoon even met m'n ogen dicht aan het genieten van...
het getater van 2 medereizigers die zitten te kankeren over
laatwerkende echtgenoten
onbekwame bazen
ambetante buren.
Vilvoorde
weg geraas
verder die trein
overstappen
wachten
fantasie slaat op hol
waar gaan al die mensen naartoe , wat staat hen te wachten.
(moet je ook eens doen op een vrij moment - het bezorgt je ... binnenpretjes)
conducteur - ticket - we zijn er
en morgen...
weer fris gewassen ...
maar niet met de trein.
da's voor volgende week.

TREIN

Al eens op een trein gezeten op een doordeweekse dag tijdens het spitsuur?Voel even mee.
Heenreis
fris gewassen
wachtend
lezend
boek, dik , dun, tijdschrift, cursus, roman
taterend
babbelend
starend
slapend
overvol en toch complete stilte
verveling
even glimlachen
stoute blik terug
bellen...bellen...bellen...bellen
overstappen...lopen...duwen
nog net de volgende aansluiting
nog net het laatste vrij plaatske
even rust... tot de volgende aansluiting
en straks...
zelfde traject terug....

woensdag, mei 17, 2006

lezen en schrappen

Start van de repetitieperiode: het lezen van het stuk, discussieren, aanvoelen, babbelen, vergelijken, terug lezen, schrappen...
Gisteravond zijn we begonnen met schrappen. Schrappen wat niet past of niet juist zit.
Boeiend, moeilijk maar pret verzekerd.

zondag, mei 14, 2006

Watou

Voor de geïnteresseerden, wij zijn zo stilletjes aan begonnen aan de bewerking voor watou; deze week komen we maandagavond samen in de Tolhuisstraat 103, vanaf half 9!
Dus alle creatieve geesten zijn welkom om hun inspiratie te laten werken!
We houden jullie op de hoogte van de vorderingen, voorlopig hebben we al een kader!
Aangezien 8 juni onze eerste bijeenkomst is met allen, hebben we nu dus een echte deadline om naar toe te werken!! Stress, stress, ...
ps Als je voor een gesloten deur staat, geen paniek, ik ben op komst, maar heb nog een klasconcert van robin om half 8, dus dan ga je alvast maar rond via het weggetje en kun je nog even relaxen op het terras !
groeten, harlekijnvisser van het eerst uur!

dinsdag, mei 09, 2006

Boomse Schouwburg

Goed nieuws voor de Schouwburg-gebruikers onder ons: de lekken zijn gedicht! Geen hoorbaar gedrup meer in witte emmers tijdens een voorstelling (en dit net op het moment dat ik er aan dacht een theateradaptatie van DAS BOOT te willen brengen) en geen doorweekte kruinen meer of natte plekken op je broek (die blikken van de mensen wanneer je na een voorstelling de zaal verlaat!).

Ook het voordoek werd ondertussen hersteld en gaat weer open en dicht als voorheen en dit zoals je van een voordoek mag verwachten natuurlijk!

En heel binnenkort: allemaal nieuw licht (nieuwe spots, nieuw bedieningspaneel) op het podium + een grondige opsmukbeurt van de kleedruimtes.

Seizoen 2006-2007 is bijna klaar om ons te ontvangen in de Boomse Schouwburg!

JS

zondag, mei 07, 2006

zondag

Fantastisch nieuws, maar jullie moeten mij toch nog een paar dingen uitleggen, enfin, ik zal mijn best doen om dit dagelijks op te volgen;
vl
ps Wie is ... uit A?

Cyrano

Cyrano de Bergerac in volle concentratie met Palm, waar een Brabander trots op is.
JD

plastic zak

Mooiste stuk uit 'American Beauty': de scene met de plastic zak.

It was one of those days when it's a minute way from snowing. And there's this electricity in the air, you can almost hear it, right? And this bag was just …dancing with me. Like a little kid begging me to play with it. For fifteen minutes. That's the day I realized there was this entire life behind things, and this incredibly benevolent force that wanted me to know there was no reason to be afraid. Ever… Video's a poor excuse, I know. But it helps me remember.

JD

donderdag, mei 04, 2006

panama

Gisterenmiddag met mijn dochter naar Panama gaan kijken in Het Paleis.
'Een voorstelling geschikt voor +6-jarigen' titelde op het programma.
Het was in ieder geval duidelijk aan het gewriemel in de inkomhal te zien. Een paar klasjes dribbelden tussen de tafeltjes en stoeltjes van het café, zenuwachtige leraars en leraressen trachtten de boel een beetje in de plooi te houden. Tevergeefs !! De sfeer zat er met andere woorden al goed in. Misschien wilden de bengels van dienst liever in de eerste 'echte' zon van het jaar wat achter elkaar hossen op stads -of gemeentepleintjes.
Maar dan. Voorstelling begint. Ik heb dit getimed. Na 20 seconden was de ganse zaal mee! Mee in het verhaal, de sfeer, het gevoel, het spel, de creativiteit, de ontroering (vooral op het laatst).
Geen teksten, geen monologen, geen preek van hier tot ginderachter-en-terug, geen gewetenschopperij. 'Gewoon' fun, verpakt in een speelse en spectaculaire danschoreografie plus dito decor. Panama is een ode aan vriendschap, ontdekking, jaloezie, muziek en beweging. Het streelde niet enkel mijn ogen. Ik meende bij het afscheid te horen bij één van die stoere kids die voor de voorstelling veel praat had tegen vriendje en meester, dat hij het ... schoon vond.
Hey, er is wel degelijk hoop. Ze moeten het gewoon wat meer reserveren in leuke zaaltjes over het ganse land.

blaas

JV uit A is een blaas.