De weg naar Godot

De weg naar Godot

Ergens 2011

Brainstorm in ons pand der Harlekijners.

Lijstje met ‘ te spelen stukken’ krijgt vorm, een 5-koppige ploeg vertelt welke stukken hem of haar aan het hart liggen…

Onderaan mijn nota’s in het zwarte boekje, staat ‘Wachten op Godot’

Mick vertelt dat hij dit stuk tijdens de middelbare schoolperiode las, sindsdien niet losgelaten, sindsdien elk jaar herlezen. ‘Wachten op Godot’

Ik ken de titel, ik ken de uitspraak, ik las nooit het stuk of een tekstfragment.

‘Ooit wil ik dit graag eens spelen.’ zegt Mick.

Dan krijgt Festen groen licht.

Festen, here we go!

Ergens 2012

Brainstorm in ons pand der Harlekijners.

‘Festen’ was een weg om U tegen te zeggen, Colette krijgt vorm.

‘Na de regen’ staat op het verlanglijstje van Johan.

Spelerslijst komt in orde, contacten en afspraken worden gemaakt.

Magne Van den Bergh geeft toestemming om haar ‘Slappe Komedie’ te spelen.

Studio-renovaties worden voorbereid en uitgevoerd.

Kersverse leden vliegen er in.

Harlekijners, here we go!

Maart 2013

Mailtje Mick : Zeg, ze spelen ‘Godot’ in Delft. Zin en tijd om mee te gaan kijken.

Uiteraard gaan we kijken!

April 2013

Voorstelling door het Oostpooltheater.

Verbluft komen we buiten.

Wat een tekst, wat een tekst.

Mei 2013

Brainstorm in ons pand der Harlekijners .

Speeljaar 2013-2014 staat op de planning.

De kreupele van Inishmaan staat bovenaan, mits het vinden van een goede locatie.

Ik kijk rond en zie wie er rond de tafel zit.

En dan weet ik het plots; dat is de gedroomde Harlekijncast van ‘Godot’

De vier acteurs zitten nietsvermoedend aan hun wijntje te nippen.

Titels passeren de revue.

Ik adem en zeg; ‘En wat denken jullie van  ‘Wachten op Godot’

Juni 2013

Teksten worden aangeschaft en verdeeld.

Mailtjes vliegen over en weer.

De acteurs graven in de teksten en materialen over Beckett en Godot.

Lezen, lezen, lezen, praten, kijken en luisteren.

Godot, here we come!

Juli / augustus 2013

Onze spelers beginnen te studeren, geen eenvoudige opdracht!

We lezen de tekst, we praten over inhoud, personages, beeld, kleding…

Over Godot is absurd veel geschreven, te lezen, te vinden op het net.

Het wordt langzaam maar zeker duidelijk voor ons allen ; dit is een weg om u tegen te zeggen.

September/oktober 2013

We repeteren, we spelen, we zoeken, beweging en ritme zijn de sleutelwoorden.

Mag het nog iets absurder worden?

Uiteraard, absurd en tegelijkertijd herkenbaar.

Samen doen, samen proberen, vertrouwen en onze eigenste stempel durven zetten.

Doen we al dan niet een voorbespreking, zoja, wanneer en waar?

Zitten we op schema mannen?

Een vraag die bij vorige producties soms als oppepper over en weer ging.

Ik stel ze niet meer bij Godot, ;-)

Werken aan en met ‘Wachten op Godot’ is naar mijn aanvoelen niet te vangen in een tijdskader.

Als speler is het gaan op de ritmes van de tekst, volgens de ritmes van je eigen mens-zijn.

Binnen een 10-tal jaar spelen we dit vast anders, maar nu spelen we op de enige manier die nu kan.

En de toeschouwers?

Ik wens hen alvast een filosofische avond, met een absurde insteek.

Met dank aan Samuel Beckett.