Watou 2007

Watou 2007 was in de eerst plaats een maand repeteren met een gezond try-and-error gehalte. De repetitiedagen waren een aaneenschakeling van experimenteren, uitdagingen, valpartijen en wederopstandingen. Dat het goed zou komen zagen we tijdens de vierde avond. Het ene pareltje volgde toen het andere op.

Het weekend zelf werd een zoveelste klassieker.
Watou 2007 was veel zon, drank, muziek, enthousiasme, een mooi publiek, een ideale locatie, een inleider-regisseur-ceremoniemeester van het hoogste niveau, een kliek vrienden, een Provencaalse verbroedering met een ander toneelgezelschap, een campagne die gevoerd moest worden, vis in de vijver, een mottig moment, een genant (een heel genant) moment, konijn in bier, zonnenbrillen, zingen, lachen, dansen.

Maar Watou 2007 bracht vooral het overduidelijk bewijs dat Harlekijn en zijn vissers er weer samen stonden en meer aankunnen dan velen, waaronder zij zelf, ooit hadden verwacht.

En nu maar hopen dat Watou klein en gezellig blijft.