Intiem verrast

Louise Labé
ca 1524-1566, Frankrijk

Sonnet 18

Kus mij, kus mij opnieuw en blijf mij kussen
Geef mij van je waanzinnigste er een,
Geef mij van je aanminnigste er een,
Ik geef er vier weer die niet zijn te blussen.

Ach, klaag je? Kom, laat mij je lijden sussen.
Ik geef er jou tien zoetere meteen,
Wij mengen onze kussen zacht dooreen
en vinden bij elkaar genot intussen.

Zo vangt voor elk een dubbel leven aan.
Elk zal in zich en in zijn lief bestaan.
Laat, Liefste, mij van zulke dwaasheid dromen:

Steeds voel ik wrevel om dit stil bestaan
en nooit ben ik geheel en al voldaan,
zolang ik uit mezelf niet los kan komen.