vrijdag, januari 15, 2010

Aristoteles en anderen

Aristoteles bekendste bijdrage aan de logica is zijn verhandeling over het syllogisme, dat hij omschrijft als een redenering waarin de conclusie noodzakelijk volgt uit de premissen. Met zijn onderscheid in verschillende soorten syllogismen probeerde hij redeneringen uitsluitend te classificeren naar hun vorm, dus zonder naaar de betekenis van hun termen te kijken.
Een voorbeeld van een syllogisme ;
Alle A's zijn B's
Alle B's zijn C's
dus : alle A's zijn C's

Aristoteles dacht dat iedere redenering waarin de conclusie uit de premissen volgt, een syllogistische structuur heeft.
Zoals men nu weet, is dit echter onjuist: het aristotelische syllogisme kan alleen maar algemene termen bevatten, zoals wit, of groot, ... maar geen namen die afzonderlijke dingen aanduiden, zoals bv 'Aristoteles'.
Ironisch genoeg is het beroemdste voorbeeld aller tijden van een syllogisme :
'Alle mensen zijn sterfelijk; Socrates is een mens; dus Socrates is sterfelijk'
helemaal geen Aristotelisch syllogisme, omdat het de naam 'Socrates' bevat.


allé, we hadden het onlangs over filosofen en zo, en dat hun inzichten soms zo hersenbrekend kunnen zijn, moest hieraan denken toen ik dit las,
...