na het lezen

en na het schrappen en na het herlezen en verbeteren en bij zetten en terug schrappen komt de volgende stap, het spelen.
Echt spelen is het nog niet (of misschien toch wel) want de brochure zit uiteraard nog in de hand. Maar toch gebeurt er iets wonderbaarlijks. Tekst wordt in beweging omgezet. De acteurs doen iets voor de eerste keer met die tekst. Het is alsof een oerbeweging in gang komt. Er moet nog een pak geschaafd worden en geknipt en geplakt, maar toch .. die eerste stapjes, die eerste blikken, intonaties, improvisaties zijn er al.

Ik had pech en geluk!!
Pech omdat ik er bij die eerste wonderbaarlijke pogingen niet kon bij zijn en dus 'the begin the begin' niet heb meegemaakt.
Maarrrrr, geluk! Want ik was gisteravond getuige van een verrassend goeie start.
Zie, als je tekst leest dan lees je maar wat. Je ziet tekst, letters, geen bewegingen, geen spel. En ik kan me tijdens dat lezen die bewegingen gewoon moeilijk voor mijn geest halen.
En gisteravond zat ik in mijn zeteltje na het snel binnenloodsen van 3 wijntjes te genieten van de zusjes die er van de eerste minuut een drive in gooiden waar menig La Rocca-DJ verlegen van zou worden. Ik kijk al uit naar de volgende weken. In die weken zijn er altijd momenten waarop één van ons iets heel mooi doet en dat niet meer op de avond van de voorstelling zó op diezelfde manier kan herhalen. Daarom geef ik tijdens de repetities mijn ogen de volle kost. Kon hier maar es publiek bij zijn.

Graait de regisseur een pak van de eer weg. Tuurlijk wel. Absoluut!! Maar het moet nog altijd gedaan worden he! Goeie stuurlui zijn belangrijk. Maar valt de kar in panne dan sta je nergens. Awel, we staan al ergens !!!!

Voor diegenen die dit lezen en geen meespelend acteurs is, reserveer vandaag al uw plaatsje en pak uw leren vest mee. We gaan vliegen !!!!