paniekaanval

slapen, slapen, slapen, watisdat,ben vergeten hoe dat moet, dan maar koffie drinken zeker, jaaaaaaaaaaaah collega's lach maar met die verdomde koortsblaas(just in time)à en met die sexy hese stem, lach maar als ge mijne kop ziet in de personeelsruimte, ook zij hebben duidelijk nog naplezier, 1 krijgt gewoon de slappe lach bij het navertellen van het stuk aan anderen, komaan zeg niet overdrijven,hé, jajajaj 'tis al goed, ik wil mij opsluiten in mijn kot en deuren toedoen, maar onze kevin is me voor, lacht heimelijk en vraagt of het wel gaat, aaaaaaaaaaah, heb zin om te gillen, maar in het gewone leven doet men dat dus niet,jammer, ik spartel deze blauwe maandag door, spurt nog even langs de supermarkt, zeeeeeeeeeeeeeeg, heb gehoord dat het zo goe was, jeeeeeeeeeeeeeeezus, dat houdt dus niet op, wat ligt daar nu nog in mijn koffer, oh, dat schoon valieske van mij, nnnnnnnneeeeeeeen, heb geen zin om dat al uit te pakken, hoewel, al mijn souvenirs zitten erin, dus ja toch wel, mijn verdomde hoofdkussens ruiken gewoon naar de schouwburgn ooooooooooooh yes, zal dus straks misschien toch kunnen slapen, alhoewel, ...